Anarchistische bibliotheek : Programma Acrata juni en juli 2012‏

Zaterdag 23 juni om 19u

BENEFIET BBQ

Voor de grote zomertrek waarmee sommigen erop uittrekken om hun zwoerd elders te laten bruine, stellen we een BBQ’tje voor, kwestie van elkaar nog een laatste keer te kruisen voordat wat zich (zelfs wanneer je veel zondagen op je kalender hebt staan) aankondigt als vakantie zoals het hoort.
We pakken dus eens flink uit en stoken de houtskool op om je de verrassingen van de niet-chefs voor te schotelen. De aperitief begint om 19u en daarna eten we. Geen prijs uiteraard, maar bijdrages zijn welkom. Die zullen het lokaal helpen ondersteunen. Tot dan!


Donderdag 28 juni om 20u

« Zij die halve revoluties voeren, graven slechts hun eigen graf. »

Discussie rond de brochure 'Worker-Student Action committees', februari 1969

We nemen enkele ervaringen onder de loep (neergeschreven door twee personen) rond de bezetting van Censier (annex van de Sorbonne-universiteit in Parijs) waar een handvol mensen deelnemen aan een 'arbeider-student actiecomité Citroën', zoals er op dat moment vele ontstaan.
Het enthousiasme van de straatconfrontaties met de ordekrachten, het in vraag stellen van zowat de hele waaier van het dagelijks leven, de sociale en handelsverhoudingen, de veralgemeende staking, de universiteits- en fabrieksbezettingen, zullen enkelen ertoe zetten om de strakke rollen waarin ze opgesloten zijn, te overstijgen ; 'student', 'arbeider', 'intellectueel', 'militant'. Op een bepaald moment verliezen de autoriteiten (flikken, politiekers, universiteits-afgevaardigden, vakbondsleiders) hun legitimiteit en mensen vinden elkaar om te praten over strijden, het dagelijks leven, de verhoudingen in het algemeen. Ze botsen snel op diegenen die er alle belang bij hebben om de controle te behouden over de gebeurtenissen, zodat ze zeker niet escaleren. De politie uiteraard, maar ook - wat ons hier specifiek interesseert - de vakbonden en politiekersgroepjes.
Naast een korte beschrijving van de sfeer van toen discussiëren we rond kwesties die zich nog steeds stellen aan diegenen die deze wereld willen subverteren, zonder de vieze mechanismes van de macht – in al haar vormen – over te nemen.
De actiecomités experimenteren met een vorm van organisatie buiten de vakbonden, gericht op discussie en actie, een directe communicatie, een echte ontmoeting en wederzijdse solidariteit. Verschillende kwesties stellen zich ; zien ze in de fabriekenbezettingen een toeëigening van de productiemiddelen, een « arbeidersmacht » of willen ze eerder het werk zelf fundamenteel in vraag stellen ? Hoe zit het met de kritiek van de scholing, de rollen van 'studenten' en 'professoren', of van 'actoren' en 'toekijkers' ? Hoe militante poses overstijgen, de posities van buitenstaander, de programma's van groepjes die het « historisch subject » hebben gevonden ? Wat waren de perspectieven ? Wat waren de sterke punten, waar liep het fout ?

De brochure « Worker-Student action committees » van Fredy Perlman en Roger Gregoire is in het engels en het frans beschikbaar in het lokaal. Een voorafgaande lezing wordt aanbevolen.


Donderdag 5 juli om 20u

Een compromisloos strijdparcours

Voorstelling van de autobiografie van Claudio Lavazza

door een kameraad uit Italië, daarna discussie.

Aan het einde van de jaren 70 trok Claudio Lavazza zoals zovele woedende jongeren van zijn generatie, erop uit "om de hemel te bestormen", poging om de bestaande wereld radicaal te subverteren. In 1981 vinden we Claudio bijvoorbeeld terug binnen een gewapende groepering die zich toenertijd bezighield met aanvallen tegen cipiers, ontsnappingen (twee kameraden bevrijd uit Frosinone en vier anderen uit Rovigo), maar ook met wraakacties tegen handelaars die overvallers hadden doodgeschoten.
Vanaf 1980 duikt Claudio onder, hij trekt naar Frankrijk en vervolgens naar Spanje. Zijn ballingschap zal nooit een "vlucht" zijn, maar wel degelijk een internationalistische keuze om de strijd verder te zetten daar waar men zich bevindt en met de middelen die men gepast acht.
In 1996 wordt Claudio aangehouden in Cordoba na een bankoverval waarbij twee flikken sterven. Hij zal veroordeeld worden tot een zeer zware straf voor de overval in Cordoba en meerdere andere bankovervallen in Spanje en Frankrijk.
Claudio zat tot 2006 in het isolatieregime FIES en nam onophoudelijk deel aan de strijden binnen. Vandaag moet hij nog tientallen jaren uitzitten, zonder dan nog te spreken van de veroordeling tot levenslang, bij verstek, in Italië.

"Ik heb bijna alle dromen die ik had verwezenlijkt, ven ik maak vaak de vergelijking tussen mijn bestaan en dat van de arbeider die ik zou geweest zijn mocht ik in mijn dorp gebleven zijn. Zoals mijn oude schoolmakkers zou ik vandaag zeker getrouwd zijn en kinderen hebben. Ik zou verplicht zijn tien uur per dag te werken om mijn familie te onderhouden. Kapot van het werk zou ik ‘s avonds naar die idiote beeldbuis staren, vanuit de zetel met pantoffels aan. Daarna naar bed, doodop en kapot... Dan zou ik vandaag waarschijnlijk niet in de gevangenis zitten.
Maar zelfs als het mogelijk zou zijn om terug te keren op mijn passen, zou ik geen millimeter wijzigen aan de weg die ik gekozen heb. Wat zou er van mij geworden zijn als de strijd mijn pad niet verlicht had?"

Een Franstalige tekstbundel van Claudio is beschikbaar in het lokaal

Permanenties
Elke donderdag van 17u tot 21u
Elke zaterdag van 14u tot 18u

Lokaal Acrata
Grooteilandstraat 32
1000 Brussel