Vorige zondag mocht Dyab Abou Jahjah, wiens boek De stad is van ons maandag voorgesteld wordt in De Roma, in De Zondag
vertellen dat hij de N-VA tienmaal gevaarlijker vindt dan het VB. Al heeft hij de N-VA nog niet kunnen pakken op haar programmapunten. Wel zijn er Liesbeth Homans die racisme “een relatief begrip” vindt en Karim Van Overmeire die meegeschreven heeft aan het zeventigpuntenplan van het Vlaams Blok. Voor’t Pallieterke deze week de gelegenheid om nog eens terug te denken aan dat berucht plan.
“Dat plan wordt er tegenwoordig ook weer veelvuldig bijgesleurd”, schrijft ‘Pagadder’. Volgens onze bescheiden mening een pseudoniem voor gepensioneerd maar nog actieve Het Nieuwsblad-journalist Staf De Lie. “Wij herinneren ons nog zeer goed de bekendmaking ervan in 1992", vervolgt 'Pagadder'. "Het gebeurde in de glorietijd van het Blok tijdens een soort congres in het Antwerps OCMW-centrum Elzenveld. De enkele redacteurs van Antwerpse kranten, die zondagsdienst hadden en die van de persbriefing op de ‘politietoren’ aan de Oudaan kwamen, wipten er, na een paar bollekes in Monico Meir, even binnen.
Zij knipperden met de ogen toen zij de teksten hoorden voorlezen. Grepen naar de telefoon om de hoofdkwartieren te waarschuwen, maar vonden bij de toenmalige chefs geen enkel gehoor. Niemand moest dit ‘schrikkelijk racistische nieuws’ hebben. Alleen in Het Nieuwsblad editie Antwerpen verschenen dagen later tien (10) lijnen tussen de ‘gebroken armen en benen’. En de politiek? Die dommelde rustig verder. En Dyab? Daar was toen nog geen sprake van. Het is pas enkele jaren later dat de zeventig punten opgerakeld werden om het VB te beschuldigen van allerlei kwaad. Zo zie je maar dat Homans misschien gelijk heeft met haar uitspraak dat racisme inderdaad een relatief begrip is.”
Een mooi verhaal om te illustreren dat meer dan twintig jaar geleden de media ook al hun best deden om het racisme te negeren. Maar de “wij herinneren ons nog zeer goed” stoort ons wel. Het zeventigpuntenplan is gepresenteerd op een Vlaams Blok-colloquium op 6 juni 1992. Een zaterdag, en niet een zondag zoals ‘Pagadder’ schrijft. Ten eerste is het Googlegewijs gemakkelijk op te zoeken of 6 juni 1992 een zaterdag of zondag was. Ten tweede was het AFF aanwezig om te protesteren tegen de Vlaams Blok-bijeenkomst in het Elzenveld (foto), nog niet wetend dat daar het racistisch zeventigpuntenplan gepresenteerd werd. Vandaar dat wij het ons goed herinneren dat het een zaterdag was.
Het ’t Pallieterke-verhaal is op een belangrijker punt ook fout: het zou niet nog “enkele jaren” duren voor “de zeventig punten opgerakeld werden om het VB te beschuldigen van allerlei kwaad”. Op 19 november 1992 (een half jaar na 6 juni 1992, nvdr.) werd in de Vlaamse Raad door alle partijen – met uitzondering van het Vlaams Blok – een resolutie goedgekeurd waarin het zeventigpuntenplan van het Vlaams Blok scherp werd veroordeeld. In deze resolutie staat onder meer dat het zeventigpuntenplan flagrant in strijd is met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en met de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens van de Verenigde Naties. De Vlaamse Raad (de voorloper van het Vlaams Parlement, nvdr.) stelde ook vast dat ´sommige voorstellen ervan ontleend zijn aan het programma in vijftig punten van 16 november 1991 van het Front National en als oogmerk hebben migranten in een apartheidsgroep af te zonderen en stapsgewijs uit het maatschappelijk leven te verbannen, op dezelfde wijze als van 1933 af in nazi-Duitsland de Joodse medeburgers werden behandeld.
Om die redenen verbonden de ondertekenende partijen zich ertoe geen politieke akkoorden af te sluiten of afspraken te maken met het Vlaams Blok. Noch in het kader van democratische raden op het gemeentelijk, provinciaal, nationaal en Europees niveau, noch in het kader van de verkiezingen voor de genoemde niveaus. Daarmee was hetcordon sanitaire geboren, dat alhoewel een aantal politici en partijen zich er later van gedistantieerd hebben, het Vlaams Blok/Belang veroordeeld heeft tot een machteloze partij. Dus: niet “enkele jaren” later, maar al een half jaar later haalde het zeventigpuntenplan de parlementaire annalen. Er zijn zaken die er langer over doen.
Volgende keer beter, ’t Pallieterke !
Bron: 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten