Anti-Fascistisch Front / Verzet
Blog van het Anti-Fascistisch Front
(AFF)
N-VA SYMPATHIE VOOR HET
FASCISTISCH VERLEDEN ??? HET
LIJKT ER OP !!! - (Luc Schrijvers)
Het voorbije weekend werd in beperkte kring de negentigste verjaardag gevierd van Bob Maes. Onder de aanwezigen onder andere Vlaams minister Ben Weyts, Vlaams parlementslid Karl Vanlouwe en federaal staatssecretaris Theo Francken, allen N-VA (foto 1, van links naar rechts met helemaal rechts Bob Maes). Bob Maes is oprichter van de VMO waarover VB’er Rob Verreycken met veel sympathie een boek schreef (foto 2).
Bob Maes (°1924) is als jongere lid van het fascistische Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) en de al even zwarte Nationaal-Socialistische Jeugd Vlaanderen. In september 1944 geeft Bob Maes zichzelf aan bij de politie. Hij zit een jaar in voorhechtenis en verliest zijn burgerrechten voor twintig jaar. In 1950 richt Bob Maes de Vlaamse Militanten Organisatie (VMO) op als antwoord op de tegenbetogingen en harde confrontaties als Vlaams-nationalisten (algemeen betiteld als “zwarten”) zich na de Tweede Wereldoorlog opnieuw proberen te organiseren. Van 1958 tot 1963 is de VMO de geüniformeerde ordedienst en plakploeg voor de Volksunie. Het VMO-uniform bestaat uit een grijs hemd, een zwarte das en een zwarte lange broek. De militie houdt intern en door haar uiterlijk machtsvertoon de herinnering levend aan het VNV, de Zwarte Brigade en de Dinaso-militie.
Deze openlijke referentie aan de collaboratie en het nazisme brengt de Volksunie steeds meer in diskrediet. Als de VMO weigert af te zien van geweld en haar uniformen niet wil thuislaten, wordt de samenwerking met de Volksunie in 1963 officieel verbroken. In de praktijk blijft de VMO opdraven als plakploeg en ordedienst van de Volksunie. De VMO is lang niet zo defensief als ze wordt voorgesteld. Na amper vier jaar activiteiten acht de magistratuur het nodig zestien VMO-militanten te veroordelen voor militievorming. Aanleiding is een plan van de VMO-leiding om met militaire precisie een vaderlandslievende viering in Diksmuide in de pan te hakken. Het plan lekt evenwel uit en enkele honderden VMO’ers en sympathisanten worden preventief opgeleid. Bob Maes blijft twee maanden in voorhechtenis.
Bij een vaandeloverdracht op de Antwerpse Grote Markt in 1968 treden een driehonderdtal VMO-militanten aan, het grootste effectief ooit bereikt. De voornaamste kernen vinden we in Brussel (onder leiding van Bob Maes), Antwerpen (o.l.v. Wim Maes) en Gent (o.l.v. Kamiel Van Damme). Bob Maes ontbindt de VMO in 1971 omdat talloze leden in problemen zitten, en ook om de gerechtelijke politie om de tuin te leiden. Er lopen immers een aantal processen tegen meerdere VMO-leden voor hun aandeel bij de zware rellen op het ereperk in Stekene waar de VMO op 30 juni 1969 een herdenkingsplechtigheid ter ere van de SS-gesneuvelden organiseert. Voorts worden ruim zeventig huiszoekingen verricht naar aanleiding van een confrontatie tussen de VMO en een plakploeg van het FDF waarbij FDF’er Jacques Georgin om het leven komt.
Oud-VMO’ers die het niet eens zijn met de ontbinding richten de organisatie in 1971 terstond opnieuw op, nu onder de naam Vlaamse Militanten Orde en met Bert Eriksson als leider. Bob Maes wordt, in hetzelfde jaar als hij zijn VMO ontbindt, vanop de tweede plaats op de Volkunie-lijst rechtstreeks verkozen tot senator voor Brussel-Halle-Vilvoorde. Hij blijft in de Senaat zetelen tot 1985. Van 1972 tot 1986 zetelt hij ook in de gemeenteraad van Zaventem. Na de ontbinding van de Volkunie kiest hij voor de N-VA. Zijn dochter Lieve Maes is vanaf 2010 senator en sinds de verkiezingen op 25 mei 2014 Vlaams parlementslid voor de N-VA.
Op het feestje voor de negentigste verjaardag van Bob Maes in Zaventem, verjaardag die er eigenlijk pas is op 22 oktober, waren nog geen twintig mensen aanwezig. Op vraag van de jarige is er niet meer volk. Maar de aanwezigen zijn niet de minsten met Vlaams minister Ben Weyts die een toespraak houdt, Vlaams parlementslid en IJzerwake-bezoeker Karl Vanlouwe die bloemen overhandigt en federaal staatssecretaris Theo Francken die enthousiast applaudisseert (op de foto hierboven lijkt dat niet zo, maar op andere foto's is dat wel duidelijk te zien). Onder de aanwezigen ook Bart De Valck, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), en Guido Naets, voormalig Europa-journalist en -medewerker, intussen helemaal mee met het Vlaams-nationalistisch gedachtegoed.
Source :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten