29-04-16
DE WEEK IN ZEVEN CITATEN (EN EENTJE EXTRA)
Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken nam deze week afstand van Pegida Vlaanderen (zie het voorlaatste citaat hieronder). We begrijpen hem wel. De neonazi’s die afkomen op de Pegida-manifestaties zijn een probleem, waar Pegida niet tegen op wil treden (illustratie hiernaast, van onze collega’s van RésistanceS). Anderzijds zijn pakweg negentig procent van de Pegida-betogers mensen actief bij het Vlaams Belang en negenennegentig procent kiezers van het Vlaams Belang. Afstand nemen van partijleden en kiezers, en zélf ook naar Pegida-manifestaties gaan: er zijn weinig partijvoorzitters die zoveel pirouettes maken.
“Na 7 maanden Labour-voorzitterschap is Corbyn erin geslaagd David Cameron voorbij te steken in opiniepeilingen met 36% steun. Een pak meer dan de 15 % die de sp.a – na twee jaar oppositie – nog steeds niet weet te overstijgen. De reden is eenvoudig. Wanneer je ‘naar boven stampt’ en geloofwaardig en consequent links bent, dan neemt het xenofobe segment van je achterban je humaan vluchtelingenstandpunt er gewoon bij. En vooral, je neemt de angsten weg door een perspectief van sociale vooruitgang aan te bieden waar de 99% beter van wordt.” Stephen Bouquin reageert op de stellingen van Mark Elchardus en haalt daarbij meerdere stellingen van Elchardus onderuit (over de islam als zogenaamd grootste levensbeschouwelijke groep, over de integratie (met daarbij de vraag hoe de rijken langs de Leie en in Sint-Maartens-Latem zich integreren), het ‘overspoeld’ worden door vluchtelingen en wat dit kost versus hoeveel geld de Europese Centrale Bank pompt in de financiële sector…). (Apache, 22 april 2016)
“Alleen romantische nationalisten en racisten ergeren zich aan de veelheid van meningen en tendensen binnen een ingebeelde ‘gemeenschap’. De nationalisten hebben daar een probleem mee omdat het hun Utopia ondermijnt, de racisten hebben daar een probleem mee omdat het hun ‘één pot nat’-retoriek onderuithaalt.” Moslims zijn even verdeeld als de christenen, en de Arabieren zijn net zo verdeeld als de Vlamingen… en dat is een goede zaak vindt Dyab Abou Jahjah. “Het is juist omdat we allemaal individuele burgers zijn dat we geen afstand moeten nemen van misdaden die andere individuen plegen, zelfs als het om een broer of een zus gaat. Daarom ben ik niet verantwoordelijk voor de daden van Najim Laachraoui en daarom is een blanke Europeaan niet verantwoordelijk voor de daden van Hans Van Themsche of Anders Breivik.” (De Standaard, 22 april 2016)
“Er wordt vandaag afgerekend met mei '68, dat is juist. Onder meer door de N-VA. Maar ze spreken zichzelf wel constant tegen. In de verklaring die staatssecretaris Theo Francken door alle nieuwkomers wil laten ondertekenen, staat onder meer dat wij hier seksuele vrijheid kennen. Dat staat niet als zodanig in onze grondwet, hoor. Dat is een verdienste van mei '68. Het zou intellectueel eerlijk zijn om dat tenminste toe te geven.” Yasmine Kherbache heeft het wel gehad met de gespleten tong van de N-VA. (De Morgen, 23 april 2016)
“Dat uitgerekend een sociaaldemocraat met een indrukwekkende staat van dienst als Mark Elchardus de Jambon-kreet onderschreef, toont aan dat grenzen van debat en vertoog in beweging zijn. Als het over rechten en vrijheden, integratie en moslims gaan, doet het nauwgezet signaleren van feiten er steeds minder toe. ‘Hoeveel, waar en wanneer’, zo verklaarde Jambon in het VRT-journaal van vorige maandag, ‘is niet relevant. Ik moet niets bewijzen.’ Geef toe, grensverleggend en hondsbrutaal. ‘Rechts heeft de ideeënstrijd, althans tijdelijk, gewonnen. De culturele hegemonie van de conservatieve visie is onbetwistbaar.’ Woorden van Paul Magnette, de kroonprins van de Parti Socialiste, in zijn kakelvers boek Onsterfelijk links. Bij de N-VA denken ze daar anders over. Voor hen is de ideeënoorlog pas begonnen. Voor één keer zijn ze het daar eens met de soixante-huitards: Ce n’est qu’un début, continuons le combat.” Paul Goossens over de slag om ideeën. (De Standaard, 23 april 2016)
“Die rechtse genadeloosheid sluit aan bij een andere vaststelling, die we niet onder de mat mogen blijven vegen. Dat de toon op Twitter rauw kan zijn, is bekend. Maar dat significante N-VA'ers zoals (algemeen secretaris) Louis Ide en (Vlaams parlementslid) Annick De Ridder zich soms tot scheldpartijen laten verleiden (‘Links gelul!’ ‘Braaksel!’ ‘Hersenscheet!’), is treurig - bij kopstukken van andere partijen zul je dat niet gauw zien.” Joël De Ceulaer na een andere vaststelling na Liesbeth Homans’ toespraak op de Nacht van de Vlaamse Televisiesterren: “Als u het mij vraagt, mag Liesbeth Homans blij zijn dat ze geen socialiste is. Beeld u even in dat haar partij vandaag in de oppositie zat en pakweg Ingrid Lieten op vergelijkbare wijze die prijsuitreiking had voltrokken - zij zou véél harder neergesabeld zijn. De N-VA is, geheel conform de eigen ideologie, een stuk genadelozer dan links als het gaat over individuele misstappen. Zoals de allochtone burger het volgens Homans niet verdient om gepamperd te worden, zo verdient ook een gezagsdrager het volgens haar wellicht niet om met veel empathie in bescherming te worden genomen bij een misser. Behalve dan, blijkbaar, als zij zélf die gezagsdrager is.” (De Morgen, 26 april 2016)
“Er zijn zoveel symptomen dat massa’s mensen, vooral jongeren, een andere, rechtvaardiger wereld willen en zich tegen ‘het systeem’ afzetten. Maar voorlopig is het globale beeld somber; het is vooral uiterst-rechts dat van dat anti-systeemgevoel profiteert.” Het is niet alleen in Oostenrijk dat het er politiek gezien niet goed uit ziet. (Uitpers, 26 april 2016)
“‘Mocht Pegida een satelliet zijn van Vlaams Belang, ik doekte de organisatie onmiddellijk op.’ Tom Van Grieken reageert beslist. De Vlaams Belang-voorzitter heeft geen probleem met de politieke boodschap. ‘Maar Pegida vormt niet altijd de beste reclame. Vlaams Belang stopte tien jaar geleden met straatmanifestaties. Ze trekken niet altijd het juiste volk. En dat creëert een fout beeld.’” Filip Dewinter denkt daar anders over. “‘Ik ga niet flauw doen. Pegida en Vlaams Belang zijn niet hetzelfde, maar op vlak van personen, publiek en standpunten zijn er heel wat raakpunten,’ bekent Filip Dewinter.” (De Standaard, 26 april 2016)
“Op veel minder publieke steun of zelfs maar aandacht kunnen andere lieden rekenen, die nochtans net zo goed gebruikmaken van de vrije meningsuiting – enfin, het gaat in hun geval niet eens om meningen, maar louter om het verspreiden van informatie die van algemeen belang is.” De Duitse satiricus Jan Böhmermann en de Nederlands-Turkse columniste Ebru Umar kunnen op onze onvoorwaardelijke steun rekenen. Ze hebben het immers aan de stok met onze geliefde schietschijf van het moment, de Turkse president Recep Tayyip Erdogan. Antoine Deltour en Edouard Perrin, die het nu aan de rechter mogen uitleggen voor LuxLeaks en daar aanzienlijke gevangenisstraffen voor riskeren, krijgen véél minder steun van media en publiek. (De Standaard, 28 april 2016).
Bron: AFF/Verzet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten