Maart 1921 was een donkere tijd voor de anarchistische beweging in Rusland.

Maart 1921 was een donkere tijd voor de anarchistische beweging in Rusland. In deze periode werd een einde gemaakt aan de opstand in Kronstadt. De Russische revolutie had mensen hoop op verandering gegeven, maar al snel werd duidelijk dat hun verwachtingen niet in vervulling zouden komen. De Bolsjewieken hadden langzaam een autoritair regime opgebouwd: van persvrijheid was geen sprake meer, linkse oppositie werd door de Tsjeka vervolgd en gearresteerd. Sommigen werden gefolterd, vermoord of naar werkkampen van de Tsjeka gestuurd, de voorlopers van het Goelag systeem. Opstanden van boeren werden met geweld onderdrukt. Er waren meerdere raids op gebouwen, drukhuizen en bureaus van de anarchisten en linkse oppositie. Maar het dieptepunt was Kronstadt. Als protest tegen hun werkomstandigheden en gebrek aan politieke inspraak, begonnen de arbeiders eind februari te staken. Deze stakingen werden met geweld onderdrukt. Als reactie publiceerden de arbeiders op 28 februari een lijst met eisen aan de regering. De eisen waren onder andere meer politieke inspraak, vrijheid van pers, de bevrijding van politieke gevangen en de gelijkstelling van rantsoenen van alle arbeiders. In plaats van een compromis te vinden werd Kronstadt belegerd. Na een bloedige strijd was de stad op 18 maart opnieuw in handen van de Bolsjewieken. Emma Goldman meende: “Als de revolutie werkelijk zo een brutaliteit en misdaden steunt, wat is dan de zin van de revolutie?”

Bronnen:
Paul Avrich, The Russian Anarchists
Philippe Kellermann, Anarchismus und russische Revolution
Emma Goldman, My disillusionment in Russia

Ook interessant om te lezen: https://crimethinc.com/…/one-hundred-years-after-the-bolshe…