4. "Trumpeconomics", een nieuw Amerikaans mirakel?
Mocht de president van de Verenigde Staten niet Donald Trump heten, niemand zou er aan twijfelen om de Amerikaanse economie ‘een nieuw mirakel' te noemen.
Na begin vorige week te hebben vernomen dat de grootste economie ter wereld in het eerste kwartaal op jaarbasis met 3,2% was gegroeid (vs. 2,9% in 2018), stellen we vast dat de werkloosheid nu gedaald is tot 3,6% van de actieve bevolking, het laagste niveau sinds 1969 (10% in 2010).
In maart werden 263,000 nieuwe jobs gecreëerd. De werkgelegenheid in de VS stijgt nu al 103 maanden op rij. Tegelijkertijd stijgen de lonen aan een ritme van 3,2% per jaar. Ook de productiviteit gaat opnieuw de hoogte in, terwijl de zwakke inflatie (1,6% in maart) het risico op oververhitting reduceert.
Herinner u in januari 2018 een samenkomst in Philadelphia, bijgewoond door de Nobelprijswinnaars Joseph Stiglitz (2001) en Edmund Phelps (2006) en andere gerenommeerde economen, onder wie Lawrence Summers en Olivier Blanchard.
Daar was over “Trumpeconomics” wat laatdunkend gegniffeld: “Dat bestaat niet. Zeker niet op coherente wijze,” zei een van hen daar.
Maar: sommige analisten beginnen zich af te vragen of dit alles te mooi is om waar te zijn en men alarmsignalen over het hoofd ziet. Ook de openbare schuld is sinds 1960 vier keer sneller toegenomen dan het bbp.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten