Vanaf haar ontstaan is Belgiê gemarkeerd door de "nationale kwestie. Met verschillende aspecten; van de Vlaamse culturele eisen tov het misprijzen van een franstalige burgerij tot het Waals federalisme tov de staat, onderworpen aan het dictaat van de holdings en onbekwaam de economische neergang te vermijden. Het hedendaags federaal Belgiê is er niet in geslaagd deze tegenstellingen te overstijgen.
Ook al heeft de Vlaamse Beweging al haar doelstellingen bereikt, toch volstaat dit niet voor de Vlaamse nationalisten en hun oude separatistische droom. Ze steunen daarbij op twee partijen, de conservatieve neoliberale NVA en haar extreem rechtse concurrent, het Vlaams Belang, met op de achtergrond het VOKA, de organisatie van het patronaat in Vlaanderen.
Gedreven door zijn separatistische droom wil de N-VA de bevolking in Vlaanderen doordringen van een nationalistisch bewustzijn, door een ideologisch offensief rond de fundamentele waarden van Vlaanderen (onder meer "de canon") en het doodverven van het Waalse socialisme als rem op de ontwikkeling van Vlaanderen.
Een "cultuuroorlog" staat ons te wachten tegen al wat progressief is en ijvert voor een actieve vakbeweging.
Een gevaarlijke periode kondigt zich aan. Op welke culturele en sociale krachten kunnen we rekenen om daartegen in te gaan? Zullen we geconfronteerd worden met een "regionalistische"opleving in Walloniê?
Verbergt de focus op de "nationale kwestie"de noodzakelijke ripost tegen de neoliberale politiek niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten