Nieuwsbrief
Nummer 7

Roy Donders: verbazing en verdriet

Zojuist las ik een artikel dat ging over Roy Donders, u weet wel, de Stylist van het Zuiden. Na jarenlange relaties met mannen is hij verliefd geworden op een vrouw. Het eerste wat ik dacht: ‘Hoe fijn dat hij weer verliefd is geworden op iemand!’ Of dat nu een man of een vrouw is, hij is weer gelukkig. Dat gun je toch iedereen? Lees verder..

Arnon Grunberg: “De schrijverswereld is voor mij niet een gemeenschap waar ik bij wil horen”

Aldus Grunberg in Trouw: “Ik duik liever onder in het circus, het leger of de dans.” En Grunberg heeft meer talenten en rollen; masseren en kamermeisje spelen bijvoorbeeld. Maskers genoeg. Dat geeft te denken. Welke versie van Arnon Grunberg is eigenlijk de echte? Hij beschouwt zichzelf als een geloofwaardige homo, zoals hij ooit in De Volkskrant schreef. Lees verder...

Wie zijn nu al die medewerkers?

Wie ben je?
Ik ben Monique Wubbels. Ik ben 23 jaar geleden van Duitsland naar Nederland verhuisd. Ik ben half Duits, Half Nigeriaans. Mijn vader is Nigeriaan en mijn moeder is Duitse. Ik ben geadopteerd door Nederlandse ouders. Dit maakt mij wie ik ben, een cultureel heel divers type. Mijn achtergrond heeft mij veel voordelen opgeleverd.
Ik heb een dochtertje van vijf jaar, en dat gaat nu naar groep twee. Dus druk genoeg, maar zo ontzettend leuk.
Ook mag ik graag sporten, fitness en eigenlijk alle balsporten. Dit maakt mij wel een levendig type denk ik.

Hoe oud ben je?
Ik ben 43, de ene keer voel ik me piepjong en het andere moment wil ik het liefst met pensioen gaan, maar ik ben 43.

Wat zijn je pronouns?
Zij/haar. Ik dacht voorheen altijd dat ik Panseksueel was, maar ik vind queer eigenlijk veel beter bij me passen. Ik val niet specifiek op een man of een vrouw, hoewel ik door mijn werkzaamheden bij Poink wel meer met vrouwen bezig ben. Maar uiteindelijk gaat het bij mij om de liefde. Als ik iemand tegenkom die ik vertrouw en met wie ik een relatie wil, kijk ik echt niet meer naar het geslacht.

Waar liggen je interesses?
Naast mijn werk ben ik vrijwilliger bij Poink en hou ik me vooral bezig met de sociale media. Ook mag ik bij Poink graag activiteiten organiseren voor lesbische vrouwen, maar ook voor iedereen uit de LHBTI+ gemeenschap. Iedereen is welkom. Dit krijgt van mij veel aandacht.

En eigenlijk ook een bonusvraag van mijn kant: Als je wat zou kunnen veranderen in de wereld, wat zou dat zijn?
Daar heb ik wel een idee over. Wat mij heel erg opvalt is dat er een bepaalde tegenzin is tegen mensen die anders zijn. Als ik dan bepaalde opmerkingen lees op sociale media dan schrik ik daar toch wel van. Mensen hebben vaak hun eigen referentiekader van wat gewoon en normaal is, en alles wat daarbuiten valt is fout en daar hebben ze felle kritiek op. Terwijl ik dan denk dat het fijn zou zijn als mensen een breder perspectief kunnen zien. Ik zou mensen daarin echt nieuwsgierig willen maken en meer geïnteresseerd in de samenleving. Het steekt mij dat mensen anno 2022 soms zo vasthouden aan oubollige meningen en ideeën.

Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik werk als kok bij het Openluchtmuseum. Ik vind dit erg leuk werk, vooral omdat ik veel inspraak heb in wat ik doe en hoe ik mijn werk wil uitvoeren. Koken is een grote passie.

Wat is je functie bij Gaykrant?
Ik ben ongeveer een jaar geleden gevraagd als columnist voor de Gaykrant. Ik heb hier, ondanks mijn beperkte tijd, volmondig ja op gezegd. Ik schrijf altijd over onderwerpen die mijn aandacht hebben getrokken. En dan vooral in het nieuws of in een situatie die ik ergens heb opgepikt, hier geef ik dan mijn mening over. Wat ik als columnist graag doe is een onderwerp van verschillende kanten belichten en op die manier mensen meer keuze te geven in meningen. Ik probeer een open vizier voor mensen te creëren. Schrijven geeft me rust en ik vind het fijn als mensen het ook leuk vinden om mijn werk te lezen. Dat geeft energie.

Tentoonstelling Dolly Bellefleur wegens succes verlengd

Dolly Bellefleur is het alter ego van cabaretier en tekstdichter Ruud Douma. Als boegbeeld van de LHBT+ beweging vraagt Dolly al 33 jaar op haar geheel eigen wijze aandacht voor mensenrechten in het algemeen, en de acceptatie van LHBT+ in het bijzonder. Lees verder...

De hand van de hoofdredacteur

Augustus was de maand van Pride Amsterdam. Met de Canal Parade en zo’n 300 andere evenementen in of in de buurt van onze hoofdstad hebben wij ons als gemeenschap, als hoofdstad en als land weer even op de LHBTI+kaart gezet. En dat is nodig. Nog steeds. Of misschien wel: meer dan ooit.

Nederland blijft steken op plaats dertien in de lijst van Europese landen die LHBTI+rechten goed (proberen te) regelen. De acceptatie en mensenrechten van LHBTI+ers in Nederland stagneert. In 2021 steeg opnieuw het aantal meldingen en aangiften van geweld en discriminatie tegen LHBTI+ers. En in delen van Europa is het voor veel LHBTI+ers nog steeds lastig het leven te leiden dat zij willen leiden.

Als het om politiek en om maatschappelijk belangen gaat, houdt Gaykrant een vinger aan de pols. Ook dat blijft hard nodig. Wetgeving die aangescherpt moet worden. Politici die bevraagd moeten worden. Scholen, sportclubs en andere maatschappelijke instellingen die af en toe een duwtje in de richting van de regenboog moeten krijgen. En soms ontwikkelingen of voorvallen die ook de medewerkers van Gaykrant zorgen baren en waar we dan met elkaar over spreken en waar we indien nodig actie voor ondernemen.

Na een nieuw LHBTI+gerelateerd incident met een chauffeur, schoof Gaykrant aan bij het gesprek dat diverse organisaties en Uber met elkaar hadden. En Gaykrant schuift vaker bij dit soort gesprekken aan. Of het nu Feyenoord, consent, of de regenboogveiligheid van de stad Amsterdam betreft. En op dat soort momenten ervaren wij ook vaak een gevoel van saamhorigheid. Saamhorigheid van mensen, bedrijven en organisaties die het beste met de LHBTI+gemeenschap voor hebben. Die vooruit willen. Die diversiteit en inclusie wél belangrijk vinden en daar ook daadwerkelijk iets mee willen doen. En ook deze saamhorigheid groeit. Zal moeten groeien. Want ondanks het succes van Pride Amsterdam afgelopen maand, is onze strijd nog niet gestreden en hebben wij iedereen nodig die ons een warm hart toedraagt. Individu. Bedrijf. Organisatie.

Misschien wel meer dan ooit.

My Gender, My Pride. Maar Niemand. Alleen.

Vandaag trekt de Canal Parade door de Amsterdamse grachten. Een moment waarop we feest vieren, trots zijn, ons in al onze verscheidenheid en uitbundigheid laten zien en waarop we actie voeren voor een meer begripvolle wereld. Lees verder...

Francis van Broekhuizen: ‘Liefde is het eerste en enige gebod’

Op de lagere school werd Francis van Broekhuizen gepest. Het heeft haar er niet van weerhouden een geweldige operazangeres te worden en een graag geziene gast op televisie. Maar dat is niet vanzelf gegaan.
Lees verder..