Beste lezer, “Bart De Wever zei vooraf zich te willen spiegelen aan Jean-Luc Dehaene. Misschien moet de formateur dus maar eens voor de spiegel gaan staan”, zo stond vanochtend streng te lezen in het commentaarstuk in onze krant. Eerlijk is eerlijk, dat beeld behoeft wat nuance. Er is namelijk minstens één aspect van de klassieke aanpak van Dehaene als hervormer-premier dat De Wever al goed beheerst. Dramatisering. Wanneer coalitiepartners wat te veel tegenstribbelden en de onderhandelingen stokten, dan durfde de vroegere CVP-premier de zaak al eens gecontroleerd op de spits te drijven en een crisette te ensceneren. Op dat punt in de formatie zijn we nu ook stilaan beland. Nu een week pauze weinig toenadering heeft gebracht en christendemocraten en de socialisten van Vooruit de onderhandelnota’s van De Wever te eenzijdig of te rechts blijven vinden, laat formateur De Wever weten dat het stilaan nu of nooit is. Voorspelbaar gemor op rechts over een gelekt voorstel over een mogelijke meerwaardebelasting op aandelen moeten bij de gesprekspartners de indruk wekken dat ook de N-VA-achterban al heel wat weg te slikken heeft en dat de limieten van toegeeflijkheid stilaan bereikt zijn. Bij Conner Rousseau en Vooruit leeft ook nu nog altijd het omgekeerde idee, dat er, op wat symboliek na, nog altijd geen gebaar van goodwill is gekomen. In ruime mate is dit dus nog altijd politiek theater. Een perceptiestrijd onder concurrenten over wie het hardst voor zijn prioriteiten opkomt en wie het minst toegeeft. “Slecht theater met goede acteurs”, zei De Wever daar vroeger, in andere omstandigheden, altijd over. Met de ernst van die sluimerende crisis in de formatie zal het dus nog wel meevallen. Het betekent wel dat wie hoopte op een andere, ernstigere en constructievere manier van politiek bedrijven er stilaan aan is voor de moeite. Twee maanden na de verkiezingen versluieren tactische positionering en permanente campagne alweer de wil om samen te werken aan robuuste, structurele maar evenwichtige hervormingen. Dat werkt zelfs MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez op de heupen. “Alle ‘informatie’ in de pers over de inhoud van een werknota is gewoonweg belachelijk”, meldde hij op X. “Het zijn werkdocumenten die zullen evolueren. Er kan alleen een akkoord worden bereikt over het geheel of over helemaal niets.” Bouchez waarschuwt zijn collega’s voor een ‘vivaldisering’ van de regeringsonderhandelingen – een proces dat hij als intern opposant van de vorige regering natuurlijk bijzonder goed kent. Veel leesplezier, | 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten