2014 werd door de Verenigde Naties uitgeroepen tot het “Internationaal jaar van de Solidariteit met het Palestijnse volk”.
Ludo De Brabander is een Belgische vredesactivist, woordvoerder van de organisatieVrede vzw en schrijver van talloze artikelen over met name het Midden-Oosten. Zijn stukken worden onder andere gepubliceerd door Knack, de Mediawerkgroep Syrië en uiteraard op Vrede vzw, Daarnaast wordt hij als een van de openlijke critici van Israëls wandaden wel eens uitgenodigd in Belgische televisieprogramma’s.
Ook de Belgische zender Canvas, die zoveel kwaliteitsprogramma’s brengt, durft het echter maar zelden aan een inhoudelijke analyse te brengen wanneer Palestina in beeld komt. Net als hier in Nederland wordt er dan een gewetenloze propagandist aan tafel gehaald, waarmee elke serieuze discussie de kop ingedrukt wordt. Een goed voorbeeld is het “debat” in het nieuwsprogramma Terzake tussen De Brabander en onze eigen Hans Knoop, onder veel meer bekend van zijn rol in de serie Israël, geliefd en gehaat, waar hij samen met Frits Barend en wat bekende Nederlanders werkt aan het witwassen van de Israëlische misdaden.
Het gesprek tussen De Brabander en Knoop vond plaats tijdens Operatie Wolkkolom in 2012 (later Operation Pillar of Defence genoemd om de Bijbelse wraak te verdoezelen en het bloedbad als zelfverdediging te maskeren), waarbij naar later bleek weer zo’n 170 Palestijnen werden gedood, ongeveer de helft burgers, en enorme schade aan de infrastructuur van de Gazastrook werd aangebracht, waar de Palestijnen nu nog steeds de gevolgen van ondervinden.
Professor Hamid Dabashi verwoordde het indertijd, in een analyse van de Israëlische aanval van 2012, aldus:
De bommenregen op de onschuldige Palestijnen in de Gazastrook was weer een wanhopige poging de klok terug te draaien naar december 2008-januari 2009 [Operatie Gegoten Lood], precies een jaar voordat de Arabische revoluties begonnen – het was een moorddadige, nostalgische daad van een wanhopige zionist die door de geschiedenis is ingehaald.
Rest nog te vermelden dat Knoop woordvoerder is van het Forum der Joodse Organisaties. Taal is alles in propaganda en hiermee moet dus de indruk gewekt worden dat hij net als bijvoorbeeld Esther Voet van het CIDI de mening van “de joden” verkondigt. Niets is echter minder waar.
De Brabander wordt vanwege zijn bekendheid al jaren overstelpt met haatmails en hij is het nu beu. Met name een medewerker van het Belgische Joods Actueel, Guido Joris, maakt het erg bont. Joris is iemand met een obsessie voor wat hij ziet als het jodendom. Zijn grootste teleurstelling in het leven is dat hij niet als jood geboren is. Als medewerker van Joods Actueel mag hij daar echter vrijelijk blijk geven van zijn onvoorwaardelijke liefde. Als een goj zo loopt te slijmen zou je als jood toch beschaamd het hoofd afwenden, lijkt mij, maar dat geldt kennelijk niet voor de voorwerpen van zijn verheerlijking.
Dat ik zelf niet-Jood ben, neem ik er maar bij: “Jongetje, je kan nu eenmaal niet alles hebben in je leven”, placht mijn grootmoeder zaliger tegen me te zeggen…
Joods Actueel presenteert zich als een serieus blad, ook al is de inhoud beperkt en komt die overeen met wat we hier in Nederland bij het CIDI of Likoed Nederland kunnen lezen. Dat dit medium zich niet schaamt een doorgedraaide leugenaar als Joris een platform te bieden geeft wel aan hoe groot de paniek is nu de magie van de zionistische propaganda al jaren niet meer naar behoren werkt.
De Brabander heeft de tekst van één van de vele e-mails ( “Ik heb een heel dossier met gelijkaardig proza klaar liggen”) gepubliceerd op Facebook en is van plan de beschamende teksten door te sturen naar kranten, dus ik voel me vrij er ook uit te citeren (inclusief spel- en taalfouten). Guido Joris:
Waar zat Ludo DB en/of zijn vzw de Gentse haatzakken tijdens de aanslag op het Joods Museum Antwoord/ op wandelafstand was Vrede vzw op hetzelfde uur en dezelfde dag met een stel gore racisten – hij is zelf ook overtuig racist – aan het betogen tegen…. juist.
De “betoging” waar Joris op doelt was een cultureel evenement in het Brusselse Jubelpark. Het feest Yalla Palestina werd gehouden in het kader van het Internationaal jaar van de solidariteit met het Palestijnse volk, zoals 2014 door de Verenigde Naties is uitgeroepen (waarom weten zo weinig mensen dat?).
In een PS schrijft Joris dan nog:
In een PS schrijft Joris dan nog:
Politie kan beter eens natrekken of er een relatie was tussen de betoging van DB met het verzameld racistisch gespuis in het Jubelpark op het uur van de aanslag. Onderzoek naar was Nemmouche op de betoging aanwezig, zo ja welke informatie kreeg hij er. Dook hij onder tussen de antisemitische vrienden van DB??? Ik zal hen informeren.
Het zal ongetwijfeld niet de ergste tekst zijn die de De Brabander toegestuurd kreeg de afgelopen jaren, maar het zegt veel over de werkelijke motivaties van hen die zeggen zich in te zetten voor Israël. Er wordt veel aandacht besteed aan het ophouden van de schijn, men beweert voortdurend tegen racisme te zijn en blijft volhouden dat kritiek op Israël mogelijk moet zijn, zonder echter ooit hardop te zeggen dat zij zelf de grenzen van die kritiek willen bepalen. Daarom is het goed dat er eens aandacht besteed wordt aan die “eerlijke” kant van het zionisme, iets wat we maar al te goed kennen van commentaren op nieuwsartikelen en weblogs, maar dat is toch iets anders dan een persoonlijk gerichte e-mailcampagne.
Hetzelfde Knack dat vandaag een artikel van De Brabander over ISIS plaatste, laat ookeen mooie blauwdruk zien van de manier waarop de zionisten hun programma proberen te verkopen. Joel Rubinfeld haalt alles uit de kast om tot een Umwertung aller Werte te komen. Anti-racisten zijn eigenlijk slecht geïnformeerde racisten en deze zijn besmet geraakt door de cryptoantisemieten. Daar kun je je natuurlijk moeilijk tegen verdedigen en dat is meteen de kern van het politiek zionisme. Natuurlijk stelt Rubinfeld: “Eerst en vooral is de Israëlische politiek bekritiseren duidelijk niet antisemitisch.” Maar al snel blijkt dat al die onwetenden en crypto’s slechts op één ding uit zijn:
Maar als Israël door die omkering van beschuldiging een nazistaat is en de diasporajoden hun collaborateurs, welke andere oplossing dan de Endlösung verdienen ze dan van ons, Europeanen die met antiracisme opgroeiden en die juist het nazisme en zijn steun als absolute vijanden hebben?
Moeiteloos gaat het van de ontkenning dat het gedrag van de joodse staat verantwoordelijk zou kunnen zijn voor veel anti-zionistische geluiden, via een reeks verdachtmakingen naar de uitgesproken aanklacht dat critici van Israël (dus toch!) in het diepst van hun ziel de vernietiging van het joodse volk willen. Het is een vorm van emotionele chantage die kennelijk na 66 jaar nog steeds serieus genomen wordt door een groot deel van onze media. De een doet het met dronkemansgebral, de ander probeert het met een intellectueel sausje, maar in alle gevallen gaat het om ontkenning: ontkenning van het leed dat het Palestijnse volk nog steeds wordt aangedaan en waarvoor geen rationele of morele argumenten zijn. Als de boodschap niet kan worden weerlegd wordt de boodschapper aangepakt. Ik wens Ludo veel sterkte.
Bron :
Engelbert Luitsz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten