1-05-16
RELLEN IN BRUSSEL: OPSPORING VERZOCHT
Na de betoging in Brussel vorige week dinsdag, tegen het beleid van de regering-Michel, waren het vooral de rellen achteraf die de media haalden.
De daaropvolgende dagen werden we overladen met de kommer en kwel van politiehoofdcommissaris Pierre Vandersmissen. We begrijpen de sympathie met een man die langs achteren aangevallen en neergeslagen wordt, maar zijn dubieuze rol bij de ordehandhaving had ook wel belicht mogen worden in de massamedia. AFF/Verzet sprak intussen met een ooggetuige, en die bevestigt in grote lijnen wat Jeroen Jacobs daarover schreef en documenteerde. Maar sommigen zijn best tevreden over de afloop van de manifestatie. De twee Nederlandse neonazi’s die doorAFF/Verzet gespot werden bij de rellen bijvoorbeeld. Roy Matthijsse en Kal-Jan Walle brachten inmiddels verslag uit van hun dagje Brussel.
“Een delegatie van het ACN/AKN reisde af naar Brussel om zich bij de betoging aan te sluiten. Niet om (zoals de reformisten van het AFF terecht opmerkten) als nuttige idioten aan het gebruikelijke circus van de vakbondsbureaucratie mee te doen, maar om de zelfstandige en onafhankelijke strijd van de arbeiders te ondersteunen”, zo luidt het op hun website. Wauw. Proef het revolutionaire aan woorden als “het gebruikelijke circus van de vakbondsbureaucratie” en “de zelfstandige en onafhankelijke strijd van de arbeiders” en “ondersteunen”. Bij het verslag dat volgt staan acht foto’s, waarvan één van de tienduizenden betogers, één van een met verfbommen besmeurd RVA-kantoor, en zes foto’s van de rellen achteraf. Het verslag zélf is vooral een relaas over de rellen.
De afwezigheid van de Antwerpse havenarbeiders wordt betreurd (die waren inderdaad minder massaal aanwezig als vorige keren, maar waren vooral halverwege de betoging al afgezakt naar de Brusselse Grote Markt om er de lokale horeca te ondersteunen, nvdr.) en er wordt andermaal uitgehaald naar de vakbondsleiding. “In plaats van het politiegeweld te veroordelen, stonden de vakbondsbonzen vooraan om ‘de anarchisten' de schuld in de schoenen te schuiven.” Voor de Nederlandse neonazi’s kan het niet dat “de klassenstrijd schijnbaar enkel gevoerd (mag) worden binnen de grenzen die de kapitalistische orde hen oplegt”. Alsof het omver kieperen van toiletten en die naar voren schuiven als barricade (iets waar Karl-Jan Walle actief aan deelnam) de “kapitalistische orde” zou bedreigen.
Het waren echter niet alleen Nederlandse neonazi’s die actief waren bij de rellen. De man die in een fotoreeks vanHet Laatste Nieuws met een Vlaamse Leeuw-vlag de politie in gevechtsuitrusting tegemoet gaat (foto) is wel degelijk een Vlaming. Ook AFF/Verzet kreeg hem in het vizier en op foto 1 (grotere versie) zie je hem zonder de groene halsdoek waarmee hij zijn gezicht deels verborg. Vooraleer zich meermaals in de ‘frontline’ tegenover de politie te begeven, overlegde hij herhaaldelijk met de man met een ACV-petje die tegen de verkeerspaal leunt en zijn kompaan eveneens met een groen ACV-petje (foto 2, grotere versie). Is er iemand die hen kent? Wij vernemen graag wie ze zijn en/of waar ze actief zijn. Ons mailen kan met de ‘Contacteer me’-knop rechtsboven deze blog.
30-05-16
PEGIDA-WOORDVOERDER SLUIT ZICHZELF UIT
Neen, de drukpersen werden niet stilgelegd en televisieprogramma’s werd niet gewijzigd. Maar Pegida Vlaanderen heeft verklaard dat neonazi’s en racisten niet (meer) welkom zijn bij Pegida Vlaanderen. Minstens is het Pegida-bestuur schizofreen.
Neonazi’s en racisten bij Pegida Vlaanderen. Het is een kwaal al sinds Pegida Vlaanderen op straat komt. Na de allereerste Pegida-manifestatie in Antwerpen, maandag 2 maart 2015, signaleerden wij reeds de aanwezigheid van neonazi’s. Toen Gazet van Antwerpen onze informatie overnam verklaarde toenmalig Pegida-woordvoerder Rudy Van Nespen: “Et alors?”, en dat was het dan. Filip Dewinter hield wél enige afstand: “Zo’n mensen kunnen we missen als kiespijn”. Maar er veranderde niets. Bij de Pegida-manifestatie in Gent,maandag 13 april 2015, waren er weer neonazi’s in verschillende variëteiten aanwezig.
Tegen Autonome Nationalist Lieven Vanleuven, bekend om zijn uitval naar VRT-journaliste Danira Boukhriss bij de Pegida-bijeenkomst in Gent, werd wel gezegd dat hij niet meer welkom was. Maar de voornaamste richtlijn na Gent was toch: “Moslimprovocateurs zijn niet welkom”. Jamila Channouf en Siham El Maadouri, die in Gent in discussie gingen met Filip Dewinter en andere Pegida-betogers, hadden naar de smaak van Pegida Vlaanderen teveel media-aandacht gekregen. Autonome Nationalist Christian Berteryan, nochtans eengepatenteerde negationist, bleef wel welkom. De banvloek voor Lieven Vanleuven duurde ook niet lang. Bij de Pegida-betoging in Antwerpen, zaterdag 24 april 2016, was hij er weer bij, spijts hij intussen op publieke plaatsen met een portret van Adolf Hitler had geshowd.
Maar er zijn niet alleen de Autonome Nationalisten, ook leden van de Blood and Honour-afsplisting Racial Volunteer Force (RVF) werden al opgemerkt op Pegida-manifestaties. Zoals zaterdag 9 januari 2016 in Antwerpen, toen ook nog een aantal Nederlandse neonazi’s het nodig vonden om een Hitlergroet uit te brengen. De Antwerpse politie trad daar evenwel niet tegen op. Dat werd anders bij de Pegida-betoging zaterdag 23 april 2016 toen de Antwerpse politie wél een man voor een Hitlergroet oppakte. Tot overmaat van ramp liep diezelfde dag Pegida-woordvoerder Rudy De Smet (foto) voor een VTM-televisiecamera nog in beeld sámen een duidelijk zichtbaar lid van de Blood and Honour / Combat 18-groep Aryan Strikeforce.
In een verklaring, dinsdag 17 mei gepost op haar Facebookpagina, schrijft Pegida Vlaanderen: “Wij hebben (…) vastgesteld, dat onze manifestaties misbruikt worden door enkele tientallen personen, die erop uit zijn de Hitlergroet te brengen, toeschouwers van allochtone afkomst te beledigen, en zich onbeschoft en onopgevoed gedragen. Zijzelf zien zichzelf als (neo)nazis. Wij willen namens de stuurgroep van Pegida Vlaanderen een duidelijk signaal geven: (Neo)nazis, blijf weg van onze optochten, jullie zijn NIET welkom. Wij delen jullie mening niet, jullie geven de pers een kans om ons in diskrediet te brengen, en jullie schrikken andere deelnemers af.” Met een bewerkte foto werd dit bekrachtigd.
We onthouden: Pegida Vlaanderen vraagt dat neonazi’s en anderen die Pegida Vlaanderen in diskrediet brengen om weg te blijven. Pegida Vlaanderen zegt niet hen te zullen weren. Twee, leden van de “stuurgroep van Pegida Vlaanderen” zijn duidelijk schizofreen. Hugo Pieters, voorzitter van het Vlaams Belang Sint-Niklaas, is één van die stuurgroepleden. Hij is ook de coördinator van de jaarlijkse Oostfrontstrijdersherdenking in Stekene, zoals er zondag 22 mei ook nog een plaatsvond. In de Voorpost-verslagen van die Oostfrontersherdenking wordt de aanwezigheid van Blood and Honour’ers zorgvuldig uit beeld gehouden, maar ze zijn er elk jaar weer. Neonazi’s van Hugo Pieters niet welkom bij Pegida-manifestaties maar wél bij de Oostfrontersherdenking in de bossen van Stekene ?!
Een ander lid van die “stuurgroep van Pegida Vlaanderen” is Rob Verreycken. Ook hij wil geen neonazi’s meer bij Pegida-manifestaties maar zoekt ze wel op bij een meeting van de Autonome Nationalisten in Haaltert en bij de opening van een huis van de Griekse neonazi’s van Chrysi Avgi (Gouden Dageraad) in de buurt van het Europese Parlement in Brussel (foto). Ook nogal schizofreen. Zijn ook niet meer welkom bij Pegida-manifestaties: mensen die “toeschouwers van allochtone afkomst (…) beledigen, en zich onbeschoft en onopgevoed gedragen”. Daarmee sluit Pegida-woordvoerder Kristof De Smet zichzelf uit. Want wat is anders als je stelselmatig over “kopvodden” spreekt in plaats van over hoofddoeken?
Kristof De Smet na de selfie van Zakia Belkhiri met Filip Dewinter op zijn persoonlijke Facebookpagina op 17 mei – dezelfde dag als de Pegida-verklaring tegen neonazi’s en racisten: “We zijn 2016, zet die kopvod dan ook maar af!”(foto). En op 5 mei: “In Bellewaerde kan je vandaag over de kopvodden lopen. Even dacht ik in een moslimland te zijn.” (foto). En op 20 mei: “Wanneer een school een modetrend verbiedt, zoals ze een gescheurde broek, gaan ze dan ook kopvodden verbieden?” (foto). Kristof De Smet kan wel denken dat hij de Geert Wilders van Vlaanderen wordt, maar diskwalificeert zichzelf bij Pegida Vlaanderen als daar mensen die “toeschouwers van allochtone afkomst (…) beledigen, en zich onbeschoft en onopgevoed gedragen” niet meer welkom zouden zijn. Desondanks heeft Kristof De Smet aangekondigd bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen in Heist-op-den-Berg als Pegida-kandidaat op de Vlaams Belang-lijst te zullen staan.
29-05-16
MAG JE PVV, FN, VB… NOG EXTREEMRECHTS NOEMEN ?
Zaterdag 21 mei boog de Nederlandse krant NRC Handelsblad zich over de vraag welk etiket je kan/moet plakken op partijen als de FPÖ, het FN, de PVV… De Standaard deed gisteren, zaterdag 28 mei, die vraag over, met grotendeels een zelfde overzichtstabel als bij de Nederlandse collega’s maar verder een eigen invulling. Wat onthouden we eruit, en wat denken wij erover?
Foto v.l.n.r:: Heinz-Christian Strache (FPÖ), Marine Le Pen (FN), Geert Wilders (PVV), Matteo Salvini (Lega Nord), Marcel De Graaff (PVV, anders dan de anderen geen partijvoorzitter maar slechts Europarlementslid) en Tom Van Grieken (VB).
Het artikel uit NRC Handelsblad werd op sociale media gedeeld door Sam Van Rooy en andere Vlaams Belang’ers om aan te geven dat Geert Wilders niet ‘extreemrechts’ is. Politicoloog Cas Mudde twijfelt niet aan de stempel ‘rechts’ ondanks Wilders’ verschuiving naar links op sociaal-economische thema’s. “Die zijn bij hem altijd ondergeschikt geweest”, zegt Cas Mudde. Mudde wil Geert Wilders’ PVV echter niet ‘extreemrechts’ noemen “omdat extreemrechtse partijen anti-democratisch zijn”. De PVV is dan wel geen democratische partij (het etiket ‘PVV’ mag slechts gebruikt worden zolang betrokkene in de gratie staat van Geert Wilders als enige lid van de PVV, nvdr.) maar de PVV is voorstander van de parlementaire democratie.
NRC Handelsblad vervolgt: “Ook schuwt hij het geweld waar extreemrechtse partijen, zoals Gouden Dageraad in Griekenland, juist toe aanzetten.” Nou moe, als je Gouden Dageraad slechts als ‘extreemrechts’ benoemt, dan is de PVV inderdaad niet extreemrechts. Maar wij, en wij niet alleen, omschrijven Gouden Dageraad als een ‘neonazistische’ partij. Bijgevolg kan je de PVV dan wél als extreemrechts omschrijven. Binnen het spectrum van Nederlandse politieke partijen die zich vinden in de parlementaire democratie is de PVV toch de meest rechtse partij. Neem ook maar in rekening hoe PVV-aanhangers dezer dagen de Nederlandse televisiepresentatrice van Surinaamse afkomst Sylvana Simons beschimpen.
Voorts zijn etiketten ook een kwestie van taalgevoeligheid. Cas Mudde: “In het Engels vatten we extreemrechts en radicaal-rechts samen onder de noemer far right. Maar uiterst rechts is in het Duits en Frans een rare term, en is ook in Nederland niet aangeslagen. In de Verenigde Staten noemen we partijen die xenofobisch nationalisme als kernideologie hebben nativistisch, maar dat woord kennen we in het Nederlands eigenlijk niet. Ik zou de PVV als wetenschapper kunnen omschrijven als populist authoritarian nativist, maar dat bekt niet heel lekker. De voornaamste reden dat we radical right gebruiken is misschien omdat het niet alleen in de academische discussies werkt, maar ook in het publieke debat.”
Over naar de Vlaamse pers. Marc Reynebeau vraagt of de Nederlanders de PVV niet als ‘extreemrechts’ willen bestempelen “omdat ze zich te keurig achten om te erkennen dat ook hun land niet immuun voor extremisme is?” “Dat laatste zou kunnen”, antwoordt de Leuvense politicoloog Bart Maddens. “Een partij die in peilingen de grootste van het land is en al een minderheidsregering gedoogde, ‘extreem’ noemen, is bijna masochistisch.” We kunnen begrijpen dat men zichzelf niet graag vereenzelvigd met extreemrechts, maar de realiteit heeft ook haar rechten. Wij hebben niet doorgestudeerd op politicologie, maar ons lijkt het toch een evidentie dat je politieke partijen met elkaar vergelijkt op basis van hun politieke standpunten, en als dan een extreemrechtse partij véél stemmen krijgt, is dat te betreuren maar is dat toch nog altijd een extreemrechtse partij.
Moeten wij ook de N-VA als extreemrechts bestempelen? Sommigen doen dat (Jan Blommaert al lang, Dirk Jacobs toen Bart De Wever de Conventie van Genève ter discussie stelde…) maar zover gaan wij niet. Inzake racisme, hoe relatief dat ook is voor de N-VA, zien we toch nog niet hetzelfde standpunt als bij de VB. Inzake meer allochtonen bij de politie bijvoorbeeld staan N-VA en VB diametraal tegenover elkaar. Wél zien we meer en meer de N-VA standpunten en retorische trucs overnemen van het VB (cartoon in het Nieuw-Vlaams Magazine, standpunt over het uitkeren van werkloosheidsvergoedingen door de vakbond). Recent: hoe Antwerps gemeenteraadslid Leyla Aydemir armoedestudies wegzette of Gents parlementslid Peter Dedecker die zich afvroeg of een perfect Nederlands sprekende man van Turkse afkomst hier wel thuishoort.
Wat ons niets vooruit helpt is de term ‘populistisch’. Als populisme betekent de (vermeende) stem van het volk te vertolken, zien we de PVDA enerzijds en VB/N-VA anderzijds een heel andere ‘stem van het volk’ vertegenwoordigen. Bart De Wever horen waarschuwen dat sommige toestanden “alleen in de kaart spelen van populistische partijen” is lachwekkend als we zien hoe vaak Bart De Wever zich beroept op “de grondstroom bij de Vlaamse bevolking”. Populisme is een zaak van stijl en strategie, meer dan van ideologie.
Tot slot: de groupuscules. Wij omschrijven het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA) als extreemrechts en de Autonome Nationalisten als neonazistisch. Die eersten hebben zich nog niet laten betrappen op idolatrie voor Adolf Hitler zoals die tweeden al meermaals. Maar het N-SA evenzeer als het VB ‘extreemrechts’? Met Jan De Beule (N-SA-voorzitter én VB-partijraadslid tot aan de electorale nederlaag in 2014) spreken we toch ook over één en dezelfde figuur. Anderzijds herkent de N-SA zich graag in Gouden Dageraad, en het VB niet…
Al die etiketten. Er is maar één zaak te onthouden: van de Autonome Nationalisten tot de N-VA: ze moeten bestreden worden (wat niet betekent dat we het noodzakelijk eens zijn met Open VLD, CD&V enz., gisteren nam schrijver dezes nog deel aan een actie tegen de Turteltaks).
28-05-16
POLITIE IN BURGER VERMOMD ALS PVDA'ER / HART BOVEN HARD'ER
Vooraleer de uitgebreid in de media gecoverde rellen na de vakbondsbetoging dinsdag in Brussel plaatsvonden, was een medewerker van AFF/Verzet getuige van een incident nog tijdens de betoging. Een journalist zag het ook, en nog andere mensen stonden erop toe te kijken. Maar het was niet duidelijk wat er precies aan de hand was. Via de sociale media is het toch bekend geraakt, en er is zelfs een foto van opgedoken.
De vakbondsbetoging is nog volop bezig. Aan de laatste zijstraat rechts vooraleer de betogers aan de grote ruimte voor het Zuidstation zijn, staat een vrouw in een deurportaal omringd door vijf kerels die later politieagenten in burger blijken te zijn. Onze medewerker herkent de vrouw niet. Achteraf blijkt dat hij haar wel van naam kent. Het is de Antwerpse fotografe Karina Brys die wel eens fotografeert voor PVDA-publicaties.
Op Facebook vertelde ze haar verhaal. Karina Brys: “Ik liep mee in de betoging, de brede straat bijna aan het eindpunt. Ik zag voor mij vier of vijf zware gasten mét op hun mouwen stickers van de PVDA. Ik heb hen gefotografeerd. Kort daarop werd ik bij mijn polsen gegrepen en naar de zijkant getrokken. Ik schrok en heb het op een roepen gezet. Twee van hen zijn voor mij komen staan en hebben geëist dat ik hun foto zou wissen. Ik vroeg waarom en wie ze waren. Toen heeft één van hen zijn politiebadge getoond. Ik heb de foto’s gewist, mijn identiteitskaart is gecontroleerd en ze hebben met hun smartphone een foto van mij gemaakt.”
“Ik heb bij één van hen de sticker afgetrokken en op zijn kop geplakt met de melding dat ze als flik niet met die stickers moeten rondlopen. Iemand heeft bijgevoegde foto gemaakt. Ik zei toen net dat hij niet zo mijn pols moest omklemmen. Daar zie je nog de sticker bij de andere. Niet herkenbaar maar wel degelijk een PVDA-zelfklever.” Even later zouden drie collega’s politieagenten in burger de twee bij Karina Brys vervoegen en zo voor de buitenwereld afschermen wat er precies aan de hand was.
Een collega fotograaf vulde aan: “Karina ziet vier stoere betogers met stickers van PVDA-PTB op de arm gekleefd. Kameraden, dacht ze. Dus efkes een paar kiekjes nemen. Omdat Karina het liefst met een full frame groothoeklens werkt, moet ze meestal dichtbij komen om te fotograferen.” De collega raadt een 70-300 mm mens aan. “Eén groot voordeel: je staat ver genoeg van vermomde smurfen.” Waarna een smiley volgt, en nog: “En altijd die relschoppers op het einde van een vakbondsbetoging. Door wie in gang gestoken? Om het sociaal verzet te kunnen discrediteren(lees ook deze getuigenis, nvdr.)? Het zou me niks verwonderen. Mijn bloed kookt.”
Nadat de politieagenten de foto’s hebben laten wissen, Karina Brys zelf gefotografeerd hebben en haar identiteit geverifieerd hebben, wandelen de vijf rustig weg. Nu naar links van het betogingstraject. Op weg naar waar enige tijd later de fameuze rellen plaatsvinden. Eén van hen die nog twee PVDA-stickers op zijn mouwen heeft, verwijdert de stickers van zijn jas – hij is dan toch bekend geraakt als politieagent-in-burger – en laat de verwijderde stickers op de grond achter. Oók niet proper.
Politieagenten in burger die als activisten aanzien worden, het gebeurt niet alleen in Brussel. Even terug naar 2013. Het Nieuw-Solidaristisch Alternatief (N-SA) wil op 1 mei een actie doen in Antwerpen. Opzij van café Den Engel aan de Antwerpse Grote Markt zien we een groep van een acht- tot tiental mensen staan. Ruige gasten, meerdere met tatoeages op de armen die zichtbaar zijn omdat ze T-shirts met korte mouwen dragen. Alhoewel we niemand van hen kennen, en ze ook geen politieke symbolen dragen, lijkt het ons een groepje N-SA’ers te zijn. Even later blijkt dat we ons vergist hebben als ze samen met anderen café Den Bengel binnenstormen. Vakbondsmensen waren het café binnengegaan waar de N-SA’ers Eddy Hermy, Jan De Beule en Thierry Vanroy zich op de eerste verdieping hadden teruggetrokken. De politie wilde vermijden dat het tot een confrontatie tussen de vakbondsmensen en de drie N-SA’ers zou komen.
Politie in burger is dus niet altijd meteen herkenbaar. Dat hoeft ook niet, maar men moet ook niet overdrijven door bijvoorbeeld ook nog eens PVDA-stickers of Hart boven Hard-zelfklevers (ook daar is een foto van opgedoken, nvdr.)te dragen. Een paar jaren geleden klaagde Blokbuster aan dat politieagenten in burger zich in Antwerpen tussen de Blokbuster-betogers hadden gemengd mét de plastieken Blokbuster-jasjes alsof ze fanatieke Blokbuster-betogers waren. Dat er politie in burger is, tot daar aan toe. Zich als linkse militanten en/of antifascisten uitdossen, past niet. Steekt iemand zijn hand in het vuur dat die politieagenten niets verkeerd uitsteken terwijl anderen denken dat ze linkse militanten/antifascisten zijn?
In Antwerpen wordt er streng op toegezien – in Brussel is dat duidelijk minder – dat manifestanten geen gezichtsbedekkende kledij dragen. Men zou van de politie in burger evenveel fair play mogen verwachten door zich niet anders te kleden dan ze zijn. Maar die eerlijkheid is er duidelijk niet.
27-05-16
DE WEEK IN ZEVEN CITATEN (EN EENTJE EXTRA)
Alle imagocampagnes aan toe, een van de beste dagen voor decommerce in Brussel was voorbije dinsdag als vakbondsmilitanten Brussel overspoelden. En toch was men bij de N-VA niet tevreden. Joël De Ceulaer vertelde in De Afspraak (video vanaf 5’50”) over een N-VA-medewerkster die een filmpje postte op Twitter met tienduizend keer Fuck you tegen de vakbond, en een kabinetsmedewerker van de N-VA die betogers op een terras fotografeerde, die foto op Twitter zette en daarbij schreef: “Het valt precies nogal mee met de koopkracht. Ze zijn een terrasje aan het doen”. Joël De Ceulaer noemde geen namen maar de medewerkster met de Fuck you tegen de vakbond is Evy Van Cleemputte, de persoonlijke secretaresse van Bart De Wever op het Antwerps stadhuis.
“Het bestaan van dansende moslims is niet iets waarmee je het eens of oneens bent. Dat is iets wat waar of onwaar is. En omdat ik nog geen enkel bewijs gezien heb van dansende moslims, laat staan van een significante hoeveelheid, beschouw ik die uitspraak als onwaar. En als een bewuste en helaas geslaagde poging om gevoelens van angst en haat in mensen aan te spreken. Achter Filip aanhollen, hij doet het zo graag, Jambon. Maar zoals uit de laatste peilingen blijkt: op zijn terrein loopt Filip altijd sneller.” Maak Jan Jambon woordvoerder van de regering-Michel en het perceptieprobleem met die regering is verdwenen. Een meerderheid van de Belgen gelóóft Jan Jambon, ook al kan noch wil die een bewijs leveren voor de door hem geëvoceerde “dansende moslims” en “straatfeesten, geen rouwfeesten”. (Facebook, 20 mei 2016)
“Europees Rechts – aan het woord ‘extreemrechts’ hebben ze een broertje dood – kijkt bovendien goedkeurend naar de evolutie in de Verenigde Staten. De Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump doet erg Europees Rechts aan door zo veel mogelijk ethische discussies te vermijden. Zijn programma klinkt verder vertrouwd in de oren: ‘America first’.” De Standaard past haar taalgebruik aan. Als partijen als het FN, de FPÖ en het VB ‘Europees Rechts’ zijn, hoe moeten we dan partijen omschrijven als die van Nicolas Sarkozy, David Cameron en Bart De Wever? ‘Centrumpartijen’? (De Standaard, 21 mei 2016)
“De regering-Michel is al halverwege en ze moet nog twee derde van de budgettaire inspanning doen die nodig is om de begroting weer in evenwicht te krijgen.” Er moeten nog harde noten gekraakt worden. (De Tijd, 21 mei 2016)
“In de laatste peiling haal ik persoonlijk een score van 25 procent. Daarmee blijf ik met lengtes voorsprong de populairste van mijn partij. De tweede haalt na twee jaar voorzitterschap 10 procent.” Filip Dewinter maakt Tom Van Grieken nog even duidelijk hoe de rangorde is bij het Vlaams Belang. Maar is Dewinter niet tezelfdertijd ook het probleem? Binnen het Vlaams Belang vraagt men zich af waarom het Vlaams Belang niet méér kiezers binnenhaalt. “We doen het goed in de peiling, dat klopt. Maar de enige echt relevante vraag is eigenlijk waarom we in dit tijdsgewricht niet nog veel beter scoren. Het gaat constant over onze thema’s en op het vlak van Vlaamse eisen gaat N-VA plat op de buik. N-VA heeft zich geëngageerd om te bewijzen dat de Belgische staat wél werkt. Voor ons is dat een onwaarschijnlijk cadeau. 13,9 procent van de stemmen is in deze context echt niet iets om over naar huis te schrijven.” (Het Nieuwsblad, 23 mei 2016 - Apache, 24 mei 2016)
“‘Wie leeft hier boven zijn stand?’ ACV-voorzitter Marc Leemans daagt zijn toehoorders uit. ‘Of zijn jullie allemaal naar hier gekomen omdat de NMBS jullie een speciaal tarief aanbood?’” ACV-voorzitter Marc Leemans bij het slot van de vakbondsbetoging dinsdag. Trouwens straf hoe de N-VA ageerde tegen die treintickets. De N-VA wil dat de NMBS werkt als een privébedrijf, maar als het gaat om een groepskorting voor vakbondsleden zou de NMBS als een staatsbedrijf in een dictatoriaal regime moeten werken. Het N-VA-standpunt werd vertolkt door Inez De Coninck die als parlementslid gratis én in eerste klas wordt vervoerd door de NMBS. (De Morgen, 25 mei 2016)
“De vakbonden hebben het gewoon niet goed begrepen en dus gaat hij het nog eens uitleggen. Er valt echter te vrezen dat het niet voldoende zal zijn. (…) Met het nog eens uitleggen zal Peeters er (…) niet geraken. De laatste minister die problemen zo dacht te kunnen oplossen, heet Annemie Turtelboom. En die is geen minister meer.” Het is omdat de mensen het al te goed begrepen hebben, dat Kris Peeters de mensen boos maakt. (Het Nieuwsblad, 25 mei 2016)
“Nog eens goed geluisterd. Wat @valerievanpeel wil is, na een regering zonder socialisten ook een vakbond zonder socialisten.” Guillaume Van der Stighelen keek naar het debat tussen Joël De Ceulaer (De Morgen) en Valerie Van Peel (N-VA) in De Afspraak (zie de video vermeld in de inleiding hierboven) (Twitter, 25 mei 2016)
“Al goed dat @AFF_Verzet de bruine pappenheimers nog kent. Vroeger had elke krant 'extreemrechts-watchers' in dienst.” Karl van den Broeck (ex-hoofdredacteur Knack, nu hoofdredacteur Apache) twittert na onze artikels over de aanwezigheid van Nederlandse neonazi’s bij rellen na een vakbondsbetoging in Brussel. Men heeft niet alleen geen ‘extreemrechts-watchers’ meer in dienst, men heeft in Vlaanderen ook geen of nauwelijks nog interesse in die niche. Het verhaal over de Nederlandse neonazi's werd doorgestuurd naar alle Vlaamse kranten en de twee grootste televisiezenders, maar niemand pikte er op in. Onze collega’s van RésistanceS konden het verhaal over de Nederlandse neonazi’s wél onmiddellijk kwijt bij de RTBF en bij RTL-TVI. (Twitter, 25 mei 2016)
26-05-16
EXTREEMRECHTS IN OOSTENRIJK. NEONAZI’S IN GRIEKS CYPRUS
Het was een bittere pil om door te slikken voor FPÖ-er Norbert Hofer (foto). Voorbije zondag werd hij net niet Oostenrijks president. Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken wenste op de verkiezingsdag Hofer nog “veel succes” toe, maar dat mocht niet baten. Zondag waren er ook parlementsverkiezingen in Grieks Cyprus, en die zorgden voor de intrede van het neonazistische ELAM in het Grieks Cypriotisch parlement.
Alexander Van der Bellen, een onafhankelijke kandidaat met een groene politieke loopbaan achter de rug, haalde het in Oostenrijk met 50,3 % van de stemmen. Norbert Hofer, die door de met het Vlaams Belang bevriende FPÖ (Freiheitliche Partei Österreichs) naar voren werd geschoven als vriendelijk gezicht van de partij, moest het stellen met 49,7 %. De zaak werd beslecht met 31.026 stemmen verschil. Bij de eerste stemronde kreeg Hofer nog 35,1 % van de stemmen en Van der Bellen slechts 21,3 %.
Kiesonderzoek zal moeten uitmaken wat de motivatie was om uiteindelijk toch meer Van der Bellen dan Hofer te stemmen. De deelname aan de verkiezingen – in Oostenrijk is er geen stemplicht – steeg van 68,5 % in de eerste stemronde naar 72,7 procent in de tweede stemronde, een stijging van de deelname aan de verkiezingen maar geen spectaculaire. De kiezers van de in de eerste stemronde verslagen kandidaten deden ertoe, alhoewel hun vorige kandidaat-president meestal geen stemadvies gaf. Als het er echt toe doet, is er een begrijpelijke afkeer van extreemrechts. Zo haalde de impopulaire Jacques Chirac het toch van Jean-Marie Le Pen bij de Franse presidentsverkiezingen in 2002. Maar het zou verkeerd zijn te denken dat het uiteindelijk altijd zo afloopt.
In een gisteren gepubliceerde opiniebijdrage schrijft Geert Van Istendael: “Misschien was het toch beter geweest dat de extreemrechtse luchtvaartingenieur (Hofer, nvdr.) de Oostenrijkse presidentsverkiezingen had gewonnen en niet de minzame groene opa (Van der Bellen, nvdr.). Misschien was de schok zo hard aangekomen dat de christendemocraten en sociaaldemocraten van West-Europa eindelijk uit hun halfslaap waren opgesprongen.” Dat lijkt ons evenwel meer dan een brug te ver. 1. Eens aan de macht kan (extreem-)rechts véél kapot maken, en probeer dat daarna maar eens te herstellen. 2. Wat zijn de kansen dat die traditionele partijen kúnnen gereanimeerd worden? Men kan dat wel willen, maar in heel Europa zien we die traditionele partijen alsmaar minder stemmen halen. Ter linker- en ter rechterzijde winnen radicalere varianten aan stemmen. Het is voor iedereen nog zoeken hoe we er beter van worden.
Geert Van Istendael heeft wél een punt wanneer hij schrijft: “De kleine mensen moeten zich maar aanpassen. Kleine mensen hebben zelden de keuze. De elite van klassieke democraten en hun dienaars, de technocraten, herhaalden uitentreuren hun hooghartige litanie: er is geen alternatief, er is geen alternatief. (…) Wat nu gebeurt tussen Burgenland en Vorarlberg, gaat veel verder (dan de komst van vluchtelingen, nvdr.). Het is een opstand van kiezers die zich geminacht voelen. (…) De elites van West-Europa zien zichzelf graag als breeddenkend en humaan. Maar de nood van hun medeburgers, die weigeren ze ernstig te nemen. Erger, ze kijken er op neer. Dat mag een elite met al haar voorrechten zich nooit permitteren (…).” Maar elites zullen nooit uit zichzelf veranderen, ze zullen het slechts doen als ze ertoe gedwongen worden door de basis van de samenleving.
In Grieks Cyprus (= tweederde van Cyprus, een derde van Cyprus is in Turkse handen) verloren de twee grootste partijen vorige zondag van hun pluimen: het rechtse Dimokratikos Synagermos (DISY) (min twee parlementszetels) en het communistische Anorthotiko Komma Ergazomenou Laou (AKEL) (min zeven parlementszetels). Een centristische en een sociaaldemocratische partij verloren eveneens wat stemmen. Twee nieuwe partijen, een solidariteitsbeweging en een burgeralliantie, haalden in één klap elk drie parlementszetels binnen. Beiden zijn afsplitsingen van grotere partijen die – anders dan die grotere partijen – géén hereniging met Turks Cyprus wensen.
Ethniko Laiko Metopo (ELAM) is met twee parlementszetels de derde nieuwkomer in het Grieks Cypriotisch parlement. Het is met maar 3,7 % van de stemmen (tegen 1,1 % bij de vorige verkiezingen in 2011), maar daarmee zit toch maar de Grieks Cypriotische variant van Gouden Dageraad in het parlement van een land dat sinds 2004 lid is van de Europese Unie. ELAM is eurosceptisch, zet zich af tegen migranten en de hereniging met Turks Cyprus, en is niet vies van het gebruik van geweld. Zowel politiek als qua stijl en financieel zijn er banden met Chrysi Avgi, Gouden Dageraad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten