Dag lezer,
Als u even oud bent als ik, of wat ouder, dan kent u misschien Tita Tovenaar nog. Die oude Nederlandse kinderserie draaide rond een goede tovenaar, Tita dus, die met een slag van de toverstaf alles rond zich tot stilstand kon brengen. De regeringsonderhandelingen beleven nu hun Tita Tovenaar-moment: alles staat stil.
De regeringen voor het Waalse Gewest en de Franse gemeenschap zijn fluks begonnen, met MR en Les Engagés aan het commando en met de wind van verandering in de rug, maar de andere onderhandelingen vallen een na een stil. In het Brusselse Gewest moeten de gesprekken, zeker aan Vlaamse kant, zelfs nog altijd beginnen.
De federale formatie kent al langer een moeilijk moment. Formateur Bart De Wever pikt de draad weer op, omdat iedereen beseft dat er geen alternatief is voor de Arizona-formule. Een akkoord moet wel niet verwacht worden voor de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober, en wellicht zelfs niet voor december. De cruciale nota over sociaal-economische en fiscale hervormingen en besparingen ligt niet meer op tafel. Vele elementen uit de nota zullen onvermijdelijk terugkeren, maar de cruciale vraag is hoe ernstig een plan te nemen valt dat 19 miljard terugverdieneffecten voorspelt. In afwachting snuffelen de Vivaldi-partijen aan wat minder polariserende dossiers en aan een regeling van de werkzaamheden in de Kamer.
Deze week is ook de Vlaamse formatie op een zandbank gelopen. De dynamiek, of veeleer: het gebrek aan dynamiek, blijkt dezelfde als bij de federale onderhandelingen. De leidende N-VA wil de eigen dominantie verzilveren, terwijl de andere partijen ook punten willen binnenhalen. De inhoudelijke kloof is vrij breed en raakt maar niet overbrugd. Dat dat ook in Vlaanderen op een crisismoment zou uitdraaien, viel te voorspellen.
Wie het alleszins in onze krant voorspeld heeft, is Vooruit-veteraan Louis Tobback. “Er komt geen regering meer voor de lokale verkiezingen. Ook geen Vlaamse, trouwens. Denkt u dat cd&v voor 13 oktober gaat instemmen met verplichte fusies of een hervorming in de kinderbijslag”, stelde hij hier twee weken geleden al. Die gemeenteraadsverkiezingen werpen hun schaduw vooruit. Dat is niet helemaal verwonderlijk: aan de federale Arizona-tafel hopen vier van de vijf partijleider-toponderhandelaars de burgemeesterssjerp te behouden of te veroveren, maar ook bij de Vlaamse formatie loopt het over van de kandidaat-burgemeesters. In Antwerpen bijvoorbeeld wacht formateur De Wever zelf een boeiende kiesstrijd tegen de opkomende PVDA en Vooruit, dat met de comeback van oud-burgemeester Patrick Janssens uitpakt.
De consequentie is wel dat de onderhandelaars de komende vijf weken vooral creatief ter plaatse zullen trappelen. En voor je het weet, slepen de regeringsonderhandelingen toch weer een half jaar of langer aan. Was er dan geen noodzaak om snel in gang te schieten en te doen wat moet? Om het met die goede, oude Tita Tovenaar te zeggen: “Dat zien we morgen dan wel weer.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten