Anti-Fascistisch Front / Verzet
Blog van het Anti-Fascistisch Front (AFF)
01-08-14
DE WEEK IN ZEVEN CITATEN (EN EENTJE EXTRA)
In de media wordt de nieuwe Vlaamse regering en federale regering-in-de-maak een ‘Zweedse coalitie’ genoemd, naar de Zweedse vlag (blauw met een geel kruis). Bij ‘Zweedse coalitie’ denkt men onwillekeurig echter aan een regering die goede sociale voorzieningen nastreeft, en dat is niet de eerste bedoeling van de regering-Bourgeois en allicht ook niet van de volgende federale regering. Er is een betere benaming mogelijk. “Er is in Europa nog een land met blauw en geel als nationale kleuren: Oekraïne. Onder druk van het IMF wordt daar een hard neoliberaal beleid gevoerd, met besparingen in de sociale voorzieningen, pensioenen, gezondheidszorg en onderwijs. En onder invloed van de neonazipartij Svoboda vaart het land een agressief nationalistische koers (…). De Oekraïense vlag bestaat uit twee horizontale banen: blauw en geel. Die banen zijn even breed, in tegenstelling tot die op de Zweedse vlag.” (Lezersbrief van Marc Schoeters uit Antwerpen in: Humo, 29 juli 2014). Wij zouden Svoboda geen “neonazipartij” noemen, dat etiket is eerder iets voor Pravy Sektor, maar voor de rest lijkt het ons een goed voorstel. Het maakt echter geen kans, de meegaandheid van de Belgisch pers kennend.
“Dat N-VA een brede volkspartij is geworden, heeft ze te danken aan de kiezer uit de middenklasse die het sociaal-economisch wel eens anders wilde. Dat ‘anders’ had die kiezer zich misschien wel anders voorgesteld dan snijden in het eigen budget.” Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen. Benieuwd wat de N-VA-kiezer doet. (Het Nieuwsblad, 25 juli 2014)
“Het kan ervoor zorgen dat jongeren niet gaan studeren omdat ze het geld niet opzij kunnen zetten. Daarenboven krijgen wij de zwartepiet toegespeeld, omdat we van de regering het collegegeld niet moeten, maar mogen verhogen. Ze zetten ons het mes op de keel. Een brede discussie met de regering is nodig. We mogen dit niet zomaar accepteren, want zulke besparingen treffen het hart van onze sociale welvaartsstaat.” Daags tevoren had rector van de KU Leuven Rik Torfs in dezelfde krant anders nog de nieuwe regeringen bejubeld. “Je kunt de Zweedse coalitie als een ruk naar rechts beschouwen, maar net zo goed, of beter, als een poging om het land te moderniseren, iets waar niet enkel Vlamingen om vragen”, zei Rik Torfs toen. (De Morgen, 25 juli 2014/De Morgen, 24 juli 2014)
“Ik heb ook nog niet alle cijfers.” De verkiezingsprogramma’s werden nagerekend op kosten en opbrengsten, maar een regeerakkoord afsluiten kan wel zonder dat de nieuwe Vlaamse minister-president Geert Bourgeois (foto) alle begrotingsprognoses en concrete gevolgen kent. (De Standaard, 26 juli 2014)
“CD&V leverde de afgelopen vijf jaar niet de minister van Binnenlands Bestuur of Ruimtelijke Ordening (de N-VA’ers Geert Bourgeois en Philippe Muyters, red.)” De nieuwe Vlaamse regering zou minder betuttelend optreden. CD&V-voorzitter Wouter Beke wijst erop dat de twee departementen bekend om hun betuttelend optreden… uitgerekend departementen waren beheerd door N-VA-ministers. (De Standaard, 26 juli 2014)
“Wij gaan de confrontatie niet opzoeken. Niets is gemakkelijker: drie krasse uitspraken, met vier stakingen tot gevolg. Wie is daarbij gebaat? Wij zullen respectvol omgaan met de oppositie, met de sociale partners, met de deelstaten…” Eerst zien en dan pas geloven wat Gwendolyn Rutten zegt. (De Tijd, 26 juli 2014)
“De werkwoorden in het Waals regeerakkoord zijn vooral ondersteunend: werklozen worden begeleid, opgeleid, ondersteund en krijgen allerlei steunmaatregelen om een job te vinden. In het Vlaamse regeerakkoord krijg je een veel meer bestraffende woordenschat: de werklozen worden gecontroleerd en desnoods geschrapt (…). 'Le retour du coeur' van de PS, versus een licht sadisme aan Vlaamse kant. Het Vlaams regeerakkoord lijkt daardoor wat op een politieke versie van Vijftig tinten grijs: het bestraffen heeft niet altijd een economische finaliteit maar lijkt soms een doel op zich.” Marc Hooghe (KU Leuven) vergeleek het Waals en het Vlaams bestuursakkoord. (De Morgen, 28 juli 2014)
“Meneer Bourgeois, een jaarabonnement bij De Lijn kost geen 85 euro zoals u beweert (DS 26 juli), maar 249 euro. Men zegt vaak dat politici niet van deze wereld zijn, dat is weer bewezen.” Lezersbrief van Brenda Byl, uit Gent. (De Standaard, 29 juli 2014)
“Wouter Jambon heeft het al goed in de vingers.” Volgens Peter De Roover (N-VA) is elk KVHV-bestuur anders “maar wat ze allemaal gemeen hebben, is de wil tot provoceren. De rand opzoeken. Enkel zo word je gehoord. En geef toe, dat is in dit geval wel gelukt.” Het provoceren is echter maar een deel van het verhaal over het blij zijn als hethoger inschrijvingsgeld voor universiteitsstudentenen voor “een zekere elitevorming kan zorgen”. Twee jaar geleden liet praeses van het KVHV-Gent Jonas Naeyaerts al optekenen dat KVHV “expliciet (…) elitevormend is”. Ook het huidige KVHV-Gent pleit voor elitevorming, échte elitevorming (zie het artikel hierboven). De drang om een elite te vormen, en zelf die elite te zijn, zit er bij de KVHV’ers ingebakken. (Gazet van Antwerpen, 30 juli 2014; Humo, 27 september 2011)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten