Behalve dat het een van Beethovens meest symbolische werken is, is de Sonate 32 Op. 111 voor piano (1821-22) een demonstratie van radicale moderniteit. Ze markeert het begin van het uiteen spatten van de sonatevorm, de formele pijler voor elke componist van de 18de eeuw; en introduceert in zijn tweede deel zelfs een nieuwe manier om de muzikale frase te construeren, zodat het door sommigen als het uitgangspunt van de jazz wordt beschouwd. De innovaties op vlak van ritmiek, hebben de meeste tijdgenoten van de componist in verwarring gebracht.
Op dit betekenisvol kruispunt met meerdere resonanties benadert Fabrizio Cassol deze specifieke sonate die emotionele ruimtes doorheen tijdperken, culturen, sociale of esthetische gezichtspunten synchroniseert.
Dit gegeven vormt een ideale muzikale context voor het trio Aka Moon die voor de gelegenheid ook drie extra, sterke muzikale persoonlijkheden rond zich verzamelt. De zanger Fredy Massamba, die zijn expressieve kracht van Afrikaanse “verhalenverteller” introduceert. De accordeon van rijzende ster Joao Barradas, voegt een stedelijke moderniteit toe aan het geheel mede dankzij het spelen van zowel akoestische als elektronische instrumenten. De pianist Fabian Fiorini, een oude metgezel van het trio, treedt op als een “spiegelend muzikant “ van de sonate van Beethoven. | 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten